İsmail Türkmen Şiirleri - Şair İsmail Tü ...

Üreyim çırpınır düşende sen usuma,
Gözlerim sevinir yazanda sen düşüme,
Her şeyde özün olur, salar beni senli düşlere.
Görmesem de gözlerini, bilmesem de cemalini,
Yahşiliğinde dururum özünün
Necesin gönül gözü yahşi can,

Sevgi diyorum bir nefeslik sözcük
Sen bir omurluk cansin düşlere
Ruh gibisin güzel düşlere gittiğinde ölüyor
Nefes gibisin sözlere alındığında hayat buluyor
Akşam kaplarken yeryüzünü hafiften
Sade sarı papatyalar selam verir yıldızlara

Ne güzel eyledin gönlümü,
Açtırdın birer birer kış gülümü,
Ne güzel eyledin gönlümü,
Sevdan ile şenlendirdin günümü,
Kırgınlıktan çıkartıp getirdin gece gözlümü

Gönlüm aktı gönlüne neyleyim,
Ruhunu sevip seni mutlu eyledim,
Gözlerin gülsün kalbin gülsün dileyim,
Sevdim gönlünü neyleyim,
Geceye yıldız olup yanına geleyim,
Gözlerine bakıp saçlarını severim,

Seviyorum seni uzaktan uzağa,
Gökyüzünden düşerken kar taneleri,
Onların aklığında gönlünü görüyorum,
Bakışların sıcacık yansıyor bağa,
Seviyorum seni uzaktan uzağa,

Mustafa Kemal Atatürk'ün ruhusun
Işığınla aydınlanır bilimde ulusun
Köy demez şehir demez göreve talip olursun
Milletin atisine ruhunla rehber olursun
Türk çocuğu başarınca mutlu olursun
Baş öğretmen Atatürk'ün takipcisi olursun

Bayram eyler kıyıdaki bütün çiçekler,
Çevirir etrafını gökten inip melekler,
Hayırlı bayram söyler sana dilekler,
Gülerken mutluluktan Hazar kıyısında gözler

Gözlerim arar seni gül taçlarında ,

Oyle seviyor ki seni yuregim,
Bazen hasret olup yakiyor,
Bazen söz olup dokuluyor dudaklarimdan,
Her an sen diye bir his dolaniyor damarlarimda,
Öyle  seviyor ki seni yuregim,
Bazen Nisan yagmur gibi yagiyorsun,

Ozan Arif öldü mü sanki
Hadi be ben buna İnanmam ki
O bir ülkü devi yalnız bırakmazdı
Ülkücüleri yetim koymaz ki

Babasız büyüdüm derdi Kirik'ta
El el gezdim anlamla çocuklukta
Keylik köyünde konduk sonunda
Çoluk çocuğa karşıtık ananizla
Incidim incitmedim kimse hayatta