İsmail Tunç Şiirleri - Şair İsmail Tunç

Birleşmiş bütün dünya Osmanlıyı boğuyor
Tabyaların üstüne gün karanlık doğuyor

Churcill diyor bir günde Marmara ya geçeriz
Yarın ki beş çayını İstanbul da içeriz

Hep sakladım adını yozlar duymasın diye
Ağladım gizli gizli gözler duymasın diye
Kader derler adına yazılanı yaşarız
Kül örttüm közlerime buzlar duymasın diye

Sızım varken gülerim özler duymasın diye

Emperyalist güçler yazmış fermanı
İpimi çekmeye gelmiş Ermeni
Tanıyıp tazminat toprak vermeni
Hedefine çoktan almış Ermeni

Bahçemizde her çiçeğe yer verdik

Allahın emri var böyle
Yakınına yardım eyle
Çekinme her yerde söyle
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE

Türk eşittir İslam demek

Gün ortası yıldız kaydı
Yormadın mı cancağızım
Oku atan çelik yaydı
Germedin mi cancağızım

Toprağı yurt tutan için

Günde beş kez seninle Mevlâ’ya yöneliriz
Secdeye vardığımda bir iz bırak seccade
Kıyam, kıraat, rüku duâya çömeliriz
Başımızı koyunca bir haz bırak seccade

Kolumdan tutup çevir cehenneme giderken

Ne zaman bitecek bilmem ki cezam
İsterim nurunla aydınlat beni
Ufukta canlanan bilinmez cizem
Sevdiğim serinde yakıp at beni

Rüyamda nisâen büküyor boyun

İNCİTME ANADOLUYU

Aslını inkâr ederek
İncitme Anadolu’yu.
Düşmanı hünkâr ederek
İncitme Anadolu’yu.

Kavaklar içinde yıkık bir binâ
Sessizce ağlıyor su değirmeni
Gelen yok giden yok şimdi yanına
Issızca ağlıyor su değirmeni

Oluk bekler belki su gelir arktan

Asırlardır uyuyoruz
Ninnisiyle Avrupa’nın
Geçmişe kin duyuyoruz
Sevgisiyle Avrupa’nın

Gerçekleri görmüyoruz