Pat diye ölmeli insan
Geride kalanlar
Olmasın perişan
Pat diye ölmeli insan
Acıtmasın içini diye
akrebin üstünde dayanamam
geçmek bilmez zaman daralırım
yelkovana atlar tırısa kalkarım
ama bu da yetmez
yüreğim hep bir adım önde
Sen
Artık benim için uzak bir ihtimalsin
Düşününce içimi acıtan
Belki bir gün karşılaşıverme
Selamlaşıverme ihtimalisin
Sen dönersen
Burada yalnızlıklar biter
Hüzünler biter
bir gelişinle başlar bende
bir de gelişinle
hep ama hep gelişinle
çayırları yeşertiriz içimizde
gelişinden başkası çare değildir ikimize de
senden önce (SÖ)
senden sonra (SS)
işte bu kadar...
benim miladım sensin
mihenk taşım gibisin
sen gidince
bir tuhaf olurum,
hem
sen
niçin gidersin
hiç anlamam
adam olana
sevmeler yaraşır,
sevdikleri
değer verdikleri
uğruna yaşamak
bir de...
Emeğim
Karların altında uçsuz bucaksız bozkırların umudu
İlmik ilmik örülerek gelenim
Narinim, nazeninim, ürünüm
ve bu günlere taşındığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!