Şiirleri Eski, Eski Broy, Üvercinka gibi dergilerde yayımlanan İsmail Toksoy, 21.12.1965 tarihinde Erzincan'da doğdu.
İlk ve orta öğrenimini Erzincan, İstanbul, Altınözü (Hatay), Karaman'da tamamladı.
İstanbul Üniversitesi Basın Yayın Yüksekokulu'nu bitirdikten sonra 1987-1989 yılları arasında Hürriyet ve Gazete gazetelerinde spor muhabirliği yaptı.
1989 yılında gittiği Almanya'da 2002 yılına dek yaşadı. Mainz Johannes Gutenberg Üniversitesi'nde İletişim, Siyasal Bilgiler ve Sosyoloji eğitimi aldı. Almanya'da Evrensel gazetesini ...
Paranın katedrallerinde
sonsuz kıştı vakit…
pastel gölgeler kuşatırdı
geceleri.
Kavruk çocuklar vardı
geniş burun deliklerinden
soğuğu üfleyen atlar geçti
toprağın sıcağını giymiş yılanlar…
peydah oldu gökte aniden
kanatlarını unutmuş kuşlar!
Farkında olmadan yalayıp geçerken
gök ekinleri rüzgâr, işliyor yüreğime
nerede duracağını bilemeyen gözlerin.
Tam ortasındayız koca dünyanın!
güllerle, yıldızlarla geliyor
Bahçedeki kırık iskemle
testi ağzında uç vermiş çiçek…
yitirilen ne varsa, koyultarak anıları
gidiyor günün ardı sıra.
Kol üstüne atılan pardösü gibi
eski bir yüz
eski bir fötr şapka
eski bir parkta...
dudaklar alabildiğine eski!
1950 bile kokuyor theodor heuss köprüsü...
Gece çöküyor
her defasında
günün ağırlığıyla…
sessizlik loş odalarda
neftî bir örtü…
nerede çınlıyor şimdi
anımsıyorum kendi içine saklı her kadında
kuşları çağıran dudak bükmeni...
o kuşlar ki hiç görünmemiş kuşlar...
ait olmadığımız bir dünyada
yabancı gecelerin o mor göklerinde kanat çırpan...
Çığlıklar vardı, ufkun gözlerinle birleştiği yerde…
çığlıklar; atardamarı bu toprakların.
bir tek sürgünlüğü almıştın oysa yanına
sürgünlük; namusuydu hayatın…
“Ancak uçağa binebilen bay düzyazı”ya inat,
Söz bitti!
Kötü bir tekrar
yine tarih…
Sessiz bir çığlık da yok
artık öç kuyularında…
Umut ki
süt kokusu...
göz buğusu...
incecik toprak sessizliğinde
atıyor göğsü...
geçmemişti ki üzerinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!