Ağlamak içimden gelmez
Fakirullah neden gülmez
Dert çekmeyen asla bilmez
Yeter dert çektim Allahım
Gülmek bana haram oldu
Bir zamanlar dost bağında gül idim
Dostun eski sevgilisi ben idin
Gurbet büktü bu belimi ben nedim
Şimdi dost bağıda diken ben oldum
Bu dillerin senin başan beladır
Diline sahip ol sen insanoğlu
Tatlı söz söylemek nede aladır
Diline sahip ol sen insanoğlu
O dillerin seni belaya iter
Dişçi Enver beni yakıp yandırdın
İçimi sızlatıp derde saldırdın
Şimşek gibi beni gece kaldırdın
Çabuk sen tamamla dişimi kardaş
Daima güler yüz hemde neşeli
İnsana yaklaşman gayet dengeli
Şahane bir insan gördüm göreli
Doktorluk işte bu görenler bilsin
O kadar kibar ki yazmakla bitmez
Burnumda tütüyor diyar kokusu
Gelirmi aşığın gece uykusu
Senden ayrılmanın her gün korkusu
Canıma tak etti inan bilesin
Aşık ağlar yaşlar döker fincana
Doğum’günü nedir ben bilmez iken
Hatırlatan dostlar sefa geldiniz
Ellibir yaşına girmişim derken
Yaşım kutlamaya sefa geldiniz
Saçımız siyahtı bak beyaz oldu
Düşündüm bu sabah yine ben seni
Aktı gözlerimden yaş damla damla
Ömrümce unutmam yine ben seni
Kandamlar gönlüme dost damla damla
Derde düştüm bu yalancı dünyada
Yüzümüze gülen dostlara noldu
Vefasıza muhtaç olma dünyada
Dünyada vefalı dostlara noldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!