İsmail Soygeniş : Hayatı, Biyografisi, E ...

İsmail Hakkı Soygeniş
Köyüm: Dumlupınar Altıntaş,
Mesleğim: Asker.
Gayem: Allah rızasına giden yolda olabilmek,
Nemrudun karşında, İbrahim'in safında ağzında bir damla suyla karınca olabilmek,
Dileğim; son nefeste ehli iman kalabilmek,
İlim ibadettir düsturum, sarp yokuşlara talibim.
Şiarım insanlığa hizmettir.
Şairlik benim ne haddime, himmete vesile olsun istedim müsveddelerim…
Gurbet ellerde geçti ömrüm. Rahmeti zahmette bildik…
Gurbeti hicret bildik sıla ettik…
Kuleli askeri lisesinde 1967 senesinde başlayan askerlik mesleğim 2004 yılında Bağdat’ta bitti yüz akıyla…
Kıbrıs da savaş ile açılan ömür perdesi, Bağdat`ın harab oluşu ile kapandı.
Cehaletin, miskinliğin bedelini ödeyen kavmi necip milletin halini gördüm,
Nato’da üç yıl diplomasi cambazlarını gördüm.
Silah alan satanlarda bindiği dalı kesenleri, kuyumuzu kazanları gördüm…
Tepelerde oturup da yangını seyreden aciz sultanları gördüm…
İçeride batılın ve Hakkın bitmez savaşını gördüm.
Darbeleri yaşadım, her sillede demokrasiye daha da bağlandım…
Elime kan, yüreğime kin bulaştırmadım…
Gördükçe ve yaşadıkça; ülkemi, hele ki mazlum insanımı, daha da sevdim.
Girdapta boğulduğumu hissettiğim şubat soğuğundan donanları gördüm.
Yapılan yapılmayan iyiliklerin hesabını nasıl veririm derdine düştüm…
Ata yurdum Türkistan’a hicret ettim.
Tanrı dağları eteklerinde, Yusuf Has Hacib'in doğduğu illerde, beş yıl gonca güller derdim.
Kalbim tekledi bir an, Öğrencilerimin ve seven dostların duasıyla Mevla’m ömrüme ömür ekledi vesselam.
Şimdi Arnavutluk’ta Tiran’da sevda kervanında yolcuyum.
Derdim asımın gülen neslinin Balkanlar’da yetişmesine bir nebzede olsa hayat tecrübemle katkıda bulunmaktır.
Allah keder acı göstermesin ülkeme, asil milletime, İslam alemine.
Otuz altı yıllık evliyim. Vefalı eşim Yasemin’e müteşekkirim.
Hayırlı iki evladı, bir de torunu veren Rabbime sonsuz hamdü sena ederim.
Mutlu bir yuvanın sahibiyim vesselam.
Saygılarımla efendim...