Ne polise gidebiliyorum
Nede jandarmaya
Bu kalbimin hırsızını
Nerde bulabilirler
Sana bir nefes kadar yakınım
Bir o kadarda uzak
Aldığım her nefes kadar
Sana hicran duyuyorum…
İkimizin aşkı bir tiyatro gibi
Gerçek, gerçek o kadar gerçek
Ben aşkımızdan değil
Perdenin kapanmasından korkuyorum…
Aramızda koskoca bir uçurum var
Sana nasıl ulaşacağım bilemiyorum
Kuş olup uça bilsem yanına
Kartal olup kona bilsem kalbine
Ne güzel olurdu ne güzel...
Arkadaş yalnız olmadığını hissettirendir
Dost seni hiç yalnız bırakmayandır
Arkadaş sevgili gibidir terk edip gidendir
Dost anne gibidir ölene dek yanında olandır
Arkadaş seni senden alıp götürendir
Karanlık sokaklarda yürüyorum sensiz ve sessiz adımlarla
Sevgili seni kendimde arıyorum ama kendimi bulamıyorum
Karanlığın içinde aydınlığı arıyorum ne yazık ki bulamıyorum
Karanlığın sessizliğinde sesini arıyorum ama duyamıyorum
Seni özledim kışın baharı özlediği gibi
Seni özledim gecenin gündüzü beklediği gibi
Seni özledim denizin dalgayı özlediği gibi
Seni özledim ölümün doğumu özlediği gibi
Ölmek istemiyorum çünkü bilmediğim bir yere gitmek istemiyorum
Ölmek istemiyorum çünkü ölümsüz olmak istiyorum
Ölmek istemiyorum çünkü sensiz olmak istemiyorum
Ölmek istemiyorum çünkü yalnız kalmak istemiyorum
Ben aşkı sende buldum sevgili Leylam oldun
Ben ölümü gözlerinde buldum sevgili celladım oldun
Ben yaşamayı sende buldum sevgili nefesim oldun
Ben ağlamayı sende buldum sevgili gözyaşım oldun
Ben seni ararken bende buldum sevgili hayatım oldun
Ben her seferinde gözlerindeki sevgiye inandım
Ama o gözlerde bir tek yalanı gördüm
Ona da inandım ve yine baktım
Ama bu seferde gözlerinde nefreti gördüm
Ama seni yine nefretin'le sevdim
Yalnız şuna inandım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!