İsmail Sivri. Şiiri - Süleyman Saylan

İSMAİL SİVRİ.

BAKMAYIN UFAK TEFEK OLDUĞUNA,
ÖYLE BİR YÜREK VARDI Kİ ONDA;
KUCAKLASA DÜNYAYI,
BOŞ KALIRDI YARISI…
SEVGİ HÜCRELERİNDEN OLUŞMUŞ
MELEK GİBİYDİ,
ANLATMAYA KALKSAM
SIĞMAZDI KİTABA,
CİLTLER GEREKİRDİ.
O GÜZEL YÜZÜNE
BAKINCA SEVERDİN,
KAPILIRDI YÜREĞİN
DALIP GİDERDİN.
AÇARDI YÜREĞİNİ DÜNYA KADAR,
SOKULURDUN YÜREĞİNİN
İNLERİNE KADAR…
BİR SEVDA GİBİ GÜZELDİ
TUTKUNLUĞU,
DOSTLUĞU…
ÜRETİRDİ,
ÇOĞALTIRDI, ÇOĞALTIRDI,
DAĞITIRDI SEVGİLERİNİ,
KARŞILIK BEKLEMEZDİ…
RUHUNUN AYNASI YÜZÜNDEYDİ
YA DA;
YÜZÜ KADAR GÜZELDİ YÜREĞİ;
BİR SEVERSEN,
BİN KARŞILIK VERİRDİ.
ELİNDE BASTONU,
YENİ YÜRÜYEN ÇOCUK GİBİ;
İHMAL ETMEZ,
ARAR SORARDI DOSTLARINI…
SEVGİ,
BARIŞ,
HUZUR DAĞITMAYA GELİRDİ,
GÜLÜCÜKLER YÜZÜNDE,
İNSANA MUTLULUK VERİRDİ.
HER AYRILIŞI
KISA SÜRECEĞİ BİLİNEN BİR ÖZLEMDİ
LAKİN,
BU SONUNCUSU
ÇOK FENA GELDİ…
HER ZAMAN YANIMIZDA,
BİZİMLE OLACAK YÜREĞİ,
RUHUN ŞAADOLSUN,
HUZURLA DOLSUN
İSMAİL SİVRİ…

SÜLEYMAN SAYLAN (TRT BÖLGE MÜDÜRÜ)
İZMİR-SELÇUK (Yoncaköy) ,
04 AĞUSTOS 2007, Saat: 23.53