Sözler kifâyetsiz kaldı
Şair herkesi kendi gibi sandı
Geriye yanık bir kalbi kaldı
Onuda ilahi aşk ile onardı
Hepbir ağızda aynı serzeniş
Bu gidiş nereye diye dertleniş
Dedikleri ayrı yaptıkları ayrı bir iş
Faili kendi olanın söylemi beyhude bir gösteriş
Hatırlıyormusun anne ?
Bir seher vaktinde ezber yaparken geldin yanıma
Gözlerimden yaşlarımı sildin, geçtin karşıma
Zahmeti çok olanın kıymetide çoktur dedin bana
Koyup elini saçlarıma, başladın okşamaya
Sevda demiştim ya hani
ızdırapmış oysaki
bu yalan dünyada gerçek seven var mı ki ?
bilmezdim var imiş ,gerçek aşk ilahi aşk.
Lafa gelince Allah'ı çok severiz
Çiçek açan dallarımı budadılar
Meyve vermedin diye suçladılar
Yedikleri meyveleri hiçe saydılar
Ah bu vefasız insancıklar
İnsanlar normal mi ki mevsimler olsun
İnsan önce Allah için kıyama dursun
Allah'ı analım ki kalbimiz huzur bulsun
Son kelimemiz la ilahe illallah olsun
Düzeni bozmaya çalışan bizdik
Dünya tatlı bir yalan
Ölüm ise acı bir gerçek
Vakit geçecek,yalan bitecek
Ölüm gerçekleşecek
Bir köprüye benzer dünya
Ömür dediğin nedir ki
Kundakla musalla arası
Ezanla sela arası
Sonra edilen cenaze duası
Geldik işte dünyaya
Hayatı boyunca anlam arar durur insan
Hakikate perde çeker,bâtıla dûçar olur
Zâhiri sebeblerde kaybolur
Bâtına âmâ olur
Anlamı ara ! hak ve hakikatte
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!