İsmail Salcan Şiirleri - Şair İsmail Salcan

Sen benim gülen yüzüm ol..

Benimle konusma, ama beni anla..
İçinden bu adam kim acaba diye geçir..
Neredeyse bana ilan-ı aşk edecek de,
Ve sonra..

Tebessüm..

Yanaklardaki gamze değilmiş..
Ya da gözlerdeki parlaklık..
Ve ya sevgiliden gelen masum bir buse..
...

Soğuktu..
Dokunduğumda anladım,
Güneşe peşkeş çektiğini..

Bir kar tanesi gibi narin..
Ve uçsuz bir beyazlık gibi eşsizdi,

Vakti gelmiş bir ayrılığın fecrinde başlar iniltiler..

Ve hemen yorgun yüzler sarar etrafını..
Karamsar düşünceler kurcalar zihnini,
ve yılmış kelimelerdir artık,ezberinde kalan..

git gidebildiğin kadar
götür ne varsa seni bana hatırlatacak
git istediğin yere çek git
yüreğimi de al yanına..

git gidebildiğin kadar

Bir baktım ki,sabah olmuş..
Satırlarım susmuş,ben susmuşum..
Gizemli bir hayalin peşinde koşmuşum..

Bilmiyorum bu kaçıncı sabahtır..
Yokluğunu unutmuşum,,

Resimlerdeki mutluluğum aldatmaca..
O gördüğün güler yüz benim değil..

Sözlerimin her zerresi susturmaca..
O duyduğun güzel söz benim değil..

Bir yangın düşün..
Saplanmayı düşün köklerinle,
bir ağaç gibi,
çaresiz olmayı..
Hayata tutunmak adına,
Sardığın toprağın,

Birtek sureti kaldı,
Yüreğime defnettiğim aşkının..

Dört duvar arasında ahpap oldum yalnızlıgımla

Ve artık beyaza boyanmış gecelerdi,

Yine benli bir gece
Gölgeler peşimde..
Geçmişin umarsızlığı
Ve geleceğin insafsızlığı ile..

Artık hiç inmesem bile,,