Anlamıyorum.
Suçsuzken,
Suçlusun bir anda.
Ne oldu?
Nedir bu garip dilemma!
Sevinç ve hüzün.
Aynı gözde.
Aynı zamanda.
Galip olan bazen sevinçtir,
Bazen de hüzün
Bağrına basar,sevinç galipken.
Savrulsan da,
Hor da görseler,
İncinsen de,
Mevzini kaybetsen de bazen,
Kaybetme direncini ve durma!
Koş koşabildiğin kadar,
Bazen kısa bazen uzun bir periyotta,
Yol ayrımına geliyor insan,
Mevcut durumun devamı mı,
Yoksa,
Elde olanı geride mi bırakmaktır,
Doğru olan.
Saniyeler geçer usul usul,
Yavaştır zaman!
Kısa bekleyişler sabırsızlıkla karşılanırken,
Uzun zannedilen yıllar geçer bir bir,
Önce ak düşer saçlara...
Sonra beller bükülür.
Son nefesi verene dek,
Bir sınavdır hayat,
Bazısı sayısız sınavların,
gerçek dostluk üzerinedir.
Kimisi gerçek dostluğunu ispatlarken,
Kimisinin sahte gözyaşları tüm açıklığıyla göze çarpar!
Söylenecek tek söz;
Yazıktır!
18 Ocak, 13:40
Nerdesin sağduyum?
Nerdesiniz sağduyuları?
Hepiniz burdaysanız,
İçinde bulunduğumuz durum ne o zaman...
14 Ağustos 2010, 15:04
Çocukça yaşamak ve düşünmek...
Nerdeee?
Dişlilerine kapılmış gidiyoruz hayatın.
Herhangi bir çocuk gibi,
Basitçe yaşamak hayatı,
Ne kadar güzel olurdu oysa.
Hüzün tüm benliğini kapladığında,
Nefes almak bile, acı verir insana.
Usulce solursun.
Ama boşunadır, bilirsin.
Yazgıdan kaçılmaz çünkü.
Acı da olsa;
Uğruna verdiğimiz can,
Senin içindi vatan.
Yiğidine ağlar canan,
Hepsi sana feda vatan.
Malazgirt, Niğbolu, Dandanakan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!