Mevlam sarmış seni derde kedere
İsyana gerek yok gül kaderine
Hayatın gam yükü konmuş beline
İsyan etme sakın gül kaderine
Yazılan yazıyı yaşamana bak
Dinleyin dostlarım oturun şöyle
Anlatayım bunca derdimi size
Çaresiz bir aşka boynumu büktüm
İnanmıştım kötü vefasız yare
Şimdi uzaklarda mutlumu bilmem
Gözlerinde asılacak varsa biri
Fermanım sende kır kalemimi
Dar ağacına gidecek varsa biri
Karşındayım işte infaz et beni
Celladım ol geçir yağlı ilmeği
Sarılma sevdama üşütmesin seni
Sonra kaldıramaz sebebin olurum
Ağır gelir yüküm taşıyamazsın beni
Yüreğin firar eder intiharın olurum
Ardımdan gelmez bıkar yorulursun
Herkesin yaşamı tam isabetken
Bir benmiyim tüm hayatı ıskalayan
Gülüp oynayan onca kullar varken
Bir benmiyim tüm hayatı ıskalayan
Gelen aldı benden giden çaldı
Bu şehir sensiz bana kahır
Kalmadı bende bitti sabır
Bu şehir sensiz bana sağır
Tükendi bende bitti sabır
Zehir oldu şehrin geceleri
Kanım hızlı akıyor bu gece,
Müptela gibi sızlanıyorum sadece,
Tribe de girdim krizde yok aslında,
Nasıl olduysa takılıp kaldım anılara.
İnceden gelen sızı uyarıyor beynimi,
Sazım teline küskün sözler bana
Mızrabı kırılmış isyanı sana
Sensiz gönlümün şu bahtı kara
Yokluğun içinde kapanmaz yara
Acı çekmeyi oyun mu sandın sen
İçime attığım derde düştüm
Kan kustum ama söylemedim
Uğruna ömrü feda ettim
Dost diyenleri kendim bildim
Canım diyenleri can bildim
Heves edip sarılma bu boş dünyaya
Hele bak gör kimin eli kimin cebinde
Umutlanıp güvenme cümle insana
Hele bir bak hele kim kime dumduma
Hatır sormaz çıkar olmuş ağam paşam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!