Mutlu olup gülmeyi
Bilmeyi hep bilmeyi,
Durmadan yükselmeyi
Öğretmenim öğretti.
Peteklerin balını
Ey kıraç dağlarında arpa,çavdar biçtiğim
Ey gözelerinden buz gibi sular içtiğim
Ey güzelliğini seyredip,kendimden geçtiğim
Ey sokaklarında gezdiğim,dolaştığım
Bir kuru ekmeğiyle oruç açtığım
Bayırlarında kızak kaydığı
Güneş'e ve yıldızlara
Masallar anlatıyorum,
Gezegenler dünyasına
Güzellikler katıyorum.
Bulutların üzerinde
İçimde hevesler hep yarım kaldı
Yaşama hazzımı sinsice çaldı
Madem sevgilimi elimden aldı
Ben bu İstanbul''u taşa tutarım.
Ala vere yapan insanlar toksa
GÖNLÜM SENDE 18/06/1995
Bilesin ey güzel bu deli gönlüm
Bir yabancı gibi dursan da sende,
Beni hakir görüp,böbürlenerek
Kibirden kendini kursan da sende.
En çok güvendiklerimiz
Bize en çok geç kaldılar
Candan çok sevdiklerimiz
Canlarımızı aldılar.
Ömrüm dedik, ömür verdik
Nedendir bir türlü gülemiyorum?
Çırpınır dururum, hep tuzaklarda
Bir tek ben miyim, bilemiyorum?
İyi gelen insanlar uzaklarda.
Derdin olur, dostlarına gidersin
"Soyun" dedi kadın;
"Dertlerden soyun,
Soyun gece-gündüz
Çile çeken:
Soyun be adam,soyun
Üryan ol,
Havalar ısınmadan
Dondurma yemeyiniz
Sancılarla kıvranıp
Hastayım demeyiniz
Terli iken su içme
Birlik olmayan yerde
Varlık ve dirlik olmaz
Tek yumruk olan toplum
Kolay kolay yıkılmaz.
Savaş kan denizidir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!