Çıkarır üzümün özünden
Sakınır kendi gözünden
Herkes onun yüzünden
Oldu ayyaş oldu şaş
Alır eline sazınıda
Sen manzaralı bir aşka taşındım
boşandım başıboş yalnızlığımdan
Açtım sesimi sonuna kadar
Seviyorum seni diye haykırdım
Gözünün gerdanında bir tılsım
Seni gidi hovarda
Bak tırmanmış Duvarda
Duruşuyla sıvar da
O barda bu barda şu barda
Pimi çekilmiş bomba
Mezun olan da yok aşktan
Okulu mektebi yok aşkın
Derdi tasası çok aşkın
Cümle alem alaylı
Günü gününe uymaz aşkın
Dün seni yokladım Mevcut eksik
Neoklasik bir aşk umudu Bendeki
Dün aşkı sorguladım, ele verdi herkesi
Gündem saydam aşk, çok başka kafamdaki
Dün sınırları zorladım, umudu işgal etmişim
Kas yapmış vicdansızlık
Merhametlik diyette
Sus pus olmuş insanlık
Aklı hep art niyette
Ar namusta susuzluk
Kim ölmüş ki yalandan
Dürüstlüğü talandan
Kim memnun ki olandan
Memnunsa da yalandan
Kim sevmiş ki derinden
Yeni bir aşka park edicem
Çekil dikiz aynamdan
Bak bir daha Söylemicem
Gelip durma arkamdan
Sen daha dur neler yapıcam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!