İsmail Küpçü Şiirleri - Şair İsmail Küpçü

NE BİLSİN

Dostluğun mahiyetini bilmeyen
Ne bilsin dostun kıymetini
Dost aramayan
Nerden bulsun kadir bilir dostunu

MUHTACIM YA RESULELLAH

Sen Rahmetenlilaleminsin ya Resulellah
Sen hem Mubbeşir hem Nezirsin ya Resulellah
Bütün alemlere bir nursun ya Resulellah

MAZİM

Yıllarca kışın dondurucu soğuğunu
Yağmurların sırılsıklam ıslaklığını
Vefa yaz mevsiminin kavurucu sıcaklığını
Çektim bir ömür boyunca ben onları

ALDANMA GÖNLÜM

Dünya küçük bir hevestir
Ömür derin bir nefestir
Hayat kısıkça bir sestir
Aldanma gönlüm dünyaya

YALNIZ KALDIM

Yalnızlık sardı benim her yanımı
Yakaladı bırakmadı yakamı
Aldı benden götürdü varlığımı
Zeri sen gideli ben yalnız kaldım

HATIRIMA GELDİN

Dün gece hatırıma geldin yine
Bütün o eski ihtişamlı güzelliğinle
Sineni döndürmüştün bana
Beni cezp ediyordun kendine mütebessim gözlerinle

ZERİ
Kalbim içinde açtın bir yara
Bırakıp gittin beni ah-u zara
Arar oldum herdem senden hatıra
Meğer ne çok iz bırakmışsın Zeri

MELTEM OLSA

Dünya sana ılık bir meltem olsa
Bütün mevsimler birer bahar olsa
Her şey gönlünü güzelce okşasa
En sonunda terk edeceksin onu

Öyle bir fasl-ı şitaya kaldık ki beşerin
İnsan bihuş,akıl meskut,iz’an rehl eyledi
Hırs,tamah,şehvet tavattun etti insanlarda
Kin,buğz,adavet hakim oldu tüm insanlıkta

MAZİM

Bu gün biraz gitmek istedim mazime
Bakayım neler girmiş ferazime
Ağuş’a alınıp, saklanacak met’a-mı
Yoksa fena seflime atılacak malımı