İsmail Kulacu Şiirleri - Şair İsmail Kulacu

Adadaki kız
Nerde Kaldı Sevdamın Adı,
Gülü Diken, Beni Yetim Eyledin.
Gelirim Deyipte Gittin Gideli,
Hasretine Ömrümü, Feda Eyledim.

Bir hayaldi belki sende İstediklerim, seni çok seviyordum
sen bana hiç gelemiyordun, lakin ruhum kalbim hep seninleyd,i bunu sende biliyordun.
gecemde sen şarkılarımda siirlerimde,
hep sen vardın yarım, oysa sen benim olmalıydın.
bir nisan ayında rastladım sana
ve o güzel ela gözlerine, ruhunun sıcaklığına vuruldum,

Bir sevdigim vardı bakmaya kıyamadıgım el oldu.
gözümde yaş oldu yalan oldu gitti.
o gitti dönmeyecek, umudum hiç bitmeceyek biliyorum asla gelmeyecek .

sen gittin sevgili canımdan can gitti. ömrümden ömür.
gel desem dön desem gelmezssin biliyorum.

Dalımı kırdın ey hayat,
umutlarımı yesermeden soldurdun.
ben şimdi çoşkun bir denizin hırçın dalgasıyım.
korkun artık yüregimde bogulanlar.
artık deli ve asi bir dalgayım çarpana yazık olacak
gönül deryasında yüzmeyi bilmeyen ey zalimler, ada göründü yol bitti.

Bilinmez yollara savurdum kalbimi,
bile bile düştümtüm ben bu ateşe,
resmini yakalı çok oldu sevgili,
unuttum seni, el oldu ellerin ellerime,
yakanı sen yananı ben oldum.

Vazgeçtim
Virane olduğumu düşünüp avunma,
Gelme artık senden vazgeçtim.
Hasretin kalbimi yakıp kül etsede,
başım dumanlı dağlara dönsede,
Adın artık bir yabancı oluyor kalbime.

Adın dilimde bir dua gibi sevgili,
Yoklugun hiç iyi gelmiyor,
Sensiz olmak varya, çıkmaz bir sokakta ilerlerken,
Bir anda sönen sokak lambaları gibi kalleşti.

Sana gelmek istiyor bu yorgun yüregim,