Bir kere kapat gözlerini
Düşün!
Olmasa hiç ışık,
Göremesen o güzelliklerini dünyanın
Bir kere kapat gözlerini
Gecelerim karanlıklarda boğuldu
Yıldızlarla arkadaş oldum
Şiirler yazdım senin için
Uykumun düzeni bozuldu
Bu duyguyu hep sevdim
Bir mum yazdığım sayfaları bilir
Çöp kovası tanır yapraklarımı
Duvarlar beni dinler düşünürken
Masam tutar beni.
Kitaplarım gözlemci, kalemim katip,
Yeşiller her yere serilmişler,
Maviler, üzerlerinde koruyorlar onları.
Kırmızıkar, sarılar, turuncular, pembeler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!