Ne kadar uğraşsam didinsemde
Çabalasamda kendimi paralasam
Bir adım yol alamıyorum
Sevmek ,sevmek bu kadar acı verirmi
Neden insan sevdimi mutlu olmazmı
Sevdiğine her şeyini vermezmi
Ve sonra
Hiçbir şey yapmadan
Oturduk saatlerce
Hepimizde bir sessizlik
Herkeste bir sükûnet
Bir sorunun cevabını aradık
Sana sustuklarımı söyleyebilmeyi
Ne çok isterdim bir bilsen
Ama susuyorum
Hem sana hem kendime
Belki kaybetme korkusu
Bilmiyorum
Ne kadar istesemde
Sanırım bir daha karşılaşamayacağız
Ama yinede içimdeki umudumu
Yitirmek istemiyorum
Ne kadar zor umut olmadan yaşamak
Ve bir gün bir yerde
Soğuk eller dokandı yüzüme
Üşüdüm gecelerde
Sen yoktun yanımda
Tek başıma yalnız ve ürkek
Ben vardım sen yoktun üşürken gecelerde
Benim için üzülme
Bazen kendini kaptırırsın
Göremezsin hiçbir şeyi
Hayatında olan kişinin senin için
Doğru insan olmadığının farkındasındır
Ama her ne kadar yanlışta olsa konduramazsın
Silip atamazsın,yok sayamazsın
Ben en çok nasılsın
Diyenlere yalan söyledim
Umarsızca pervasızca
Çünkü yalandı
İyi değildim aslında
Hemde hiç iyi değil
Kimselere kızmıyorum
Zaten gördügümde yok kimseyi
Kabuğunda yaşayan bir kaplumbağa gibiyim
Sanki böyle iyi ,böyle en iyisi
Ben uzaklığı bir arabaya atlayıp gitme arası bir şey sanırdım
Şimdi herkese uzak, yüreğime daha yakınım
Ben yalnızlığımı sevdim
Seni hatırlatıyor diye sevda yüklü nağmeleri
Yüreğimi yakıyorsun diye yangınlarımı sevdim
Gelmeni beklerken gitmelerini sevdim
Hasretin çoğaldıkça bedenimde
Gözlerini yüreğime nakşetmeyi sevdim
Hayatım hiç kolay olmadı benim
Çektiğim acılar,yalnızlıklar çileler
Mutsuzluklar ,ihanetler
Elbette güzel günlerimde oldu
Hem senle hem sensiz
Hep mücadele etmek zorunda kaldım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!