bu şiiri karanlıkta;
senin aydınlığında yazıyorum.
Duyguların gelmeli;
Kalemimin ucuna
Sayfalarımın başına
Ömrümün sonuna
Bu seninle geçirdiğim son gece son zaman belki de.
Ayrılırken kalpler hep tasa ve çelişki de.
Artık çıkıyorum hayatından bu son gidişimle.
Şimdi sadece seni dinlemek kalbimin ritimlerin de.
Sen hiç eskimeyeceksin yaşayamadığımız düşlerim de.
Ayrılık zamansız ve aniden geldi senin için de benim için de.
Nerden ve nasıl geldiğini bilemezsin aşkın
Sadece hissedersin seni sırılsıklam ıslattığını
Ve kimse ile paylaşamazsın
Paylaşırsan bitecekmiş gibi
Ya da yüreğin burkulur
Onun adı her geçtiğinde aklından
Sen bir katilsin hem de bir sevda katili.
Hiç duymadın dinlemedin ki kalbimin ve kalbinin sesini.
Başkaları bile hissetti sana neler hissettiğimi.
Bir tek sen hissedemedin sana neler hissettiğimi.
doğan güneş, uçan kuş, geceyi saran ay;
Bir bilseler sana neler yazıyorum gün gün ay ay.
içimi tarifsiz bir acı kaplıyor derinden bu gece
acıyı en derinden hissediyorum kalbimin mahşer yerinde
o parçalanmış duygularımı sen oku haydi sesinle yüreğime
sesin gelmese de ben şarkıları hissederim yine yüreğim de
bir tek senin sesin kalmalı şimdi; yüreğimin mazisin de
sonra gözlerimde bıraktığın yaşlar dökülüyor kalbime
Hayatın acısını yaşıyoruz hepimiz ayrı telden
Güneş doğuyor, kar yağıyor, rüzgar esiyor meltemden
Hayat biraz daha yaşlanıyor ve ümitler bitiyor erkenden
Git gide artıyor sana olan tarifsiz benliğim
Hissediyorum gelecek o güzel günler ve geçecek sensizliğim
Öyle umutlarla sarılıyorum ki sensiz benliğime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!