İsmail Karasu Şiirleri - Şair İsmail Karasu

Sarı Sardelyem!
Sevgimin sunağısın su SERPİLen,
Senaryomun senaristi,
Sakınmayan sözüm,SEDAm,
Salıveren salkımsöğüdüm,
Saltanatımın sanığı, sansürüsün...

İnsanın yüreğinde saklanan gerçekler,
Bazen ürkek,
Bazen de serserice çıkarlar,
Su yüzüne ansızın...
Anlamsız,
Nedensiz,

Hayatta insanın en güzel anları
Mutlu olduğu zamanlardır.
Hayata derin bir bakış,
Bir gülümseyiş,
Anlamsızca yürüyüştür...
Anılarla geleceğe umuttur.

Ağır ağır akşamyıldızım,
Aydınlanıyor aforozlaşan atalete,
Ayakkabısız annem,
Afsunlu, azilzadem,
Asileşiyor,
Ananelere....

Sanrılarımdan silkiniyorum
Sıcak sesinle...
Sensizliğinle,
Sarılıyorum solculuğuma...

Sarsılıyorum,

Ey Sevgilim!
Yüzünü Göremedim,
Seni içimde hissediyorum.
Bildiğim bütün güzellikleri sana
yakıştırıyorum.
Mektubuma başlamadan:

Ey bilge insan...
Yerde yatışın özgürlüğü
Tarih' ten yoğrularak gelen emeği,
Güvercin ürkekliği,
Geleceğin kardeşliğini,
Hatılattı...

Yüreğimdeki Gizemli Nakış
Ey İstanbul!
Sen ki tarihi muazzamsın.
Yüzlerce isyana sessiz tanık.
Binlerce insanın son nefesini,
Acı ve gözyaşıyla süzen.

Yüreğimin acılarını dinle,
ortak ol!
Kanlı
Göz yaşlarıma,
Serseri duygularıma,