İsmail Kara Şiirleri - Şair İsmail Kara

İri zerreler halinde
Yağmur yağıyor
Dallardaki yapraklar
Yere düşüyor
İşte ıpıslak toprak
Mis gibi kokuyor

Zaman zaman
İsyan ediyorum,
İnsanlara
Dünyaya...

Çıkar kavgaları,

seni görsem yaz gelir,
ne söylesem az gelir,
gözün, kaşın vız gelir,
ben, yüreğini sevdim.

ipek gibi saçların,

Gözlerinin rengine,
Nasıl oldu aldandım?
Baktım baktım da yine,
Ah gönülden inandım,
Nasıl oldu aldandım?

Öğretmenliğin ilk şartı
Sevmektir çocukları,
O çiçekleri,
O tomurcukları…

Çünkü onlar

Bazen şu gözlerim dalar da gider,
Düşünür dururum fani hayatı…
Göğsümü bir hançer deler de gider,
Düşünür dururum fani hayatı…

Gelmişim dünyaya ister istemez,

Şu dünyanın derdi çoktur çekilmez,
Her olur olmaza takma kafanı! ..
Çok şeyden geçilir,candan geçilmez,
Her olur olmaza takma kafanı! ..

Kimi hak yolunda sürer atını,

Sensiz yaşayamam bir tanem derdim,
Sen ki gittin gideli,hayattayım ben...
Sakın merak etme,sanma ki öldüm,
Sen ki gittin gideli,hayattayım ben...

Sineme gömmeye epey çalıştım,

Hayat,dalgalı bir deniz,
Dalmış denize yüzeriz.
Zamanı gelir güleriz,
Bazan üzülür,küseriz.

Hayat,ister mücadele,

G irdin yine havalara,
Başlasın da dualara,
Olur olmaz kazalara
Uğrar isem üzülürsün.

Çene etme bana öyle,