Ufak bir çocuktum, bilmiyordum
Sen söyledin ben anlamadım
Aklımda vardı oysa, ama cahil
Kimse katlanmazdı ya aslında
ama sen...
Zayıf gölgesinde
Aşkın
Ayışığı sarhoşu dakikalar
Tüketsin
Bitirsin geceyi
Getirmeden güneşi
Kelimeler ,
henüz tamamlanmamış düşünceleridir hayatımın
Ne beni anlatırlar nede bir yol gösterirler
Sadece
Bir sisin içinde yönünü arayan elleridir onlar
Gözlerimin
Yanar-döner yüreğim
Döner de hep yine yanar
Ne uzak kal
Nede fazla yakın gel
Güneşim ol da öyle gel
Hiç bir”şeye” ihtiyacım yok,
Senden başka,
Yeterki aşk ile
Kalbimde sen
Sabah uyandığımda
Bir kere öldüm
Şimdi ikincisinin an’ı
Üçüncüsü ise hayırlısı ile gitme zamanı...
Uyumsuz renklerin bağrında
Şafak vakti
Uykum acı ile sızlamakta
Gökkusağının renklerini serpmişler
sokaklara
Siyanür sürülü hançeri aratmakta
uzaklarda bir baykuş ötüverdi
karanlığın ormanında
tüm ağaçlar
yapraklarında ağladı
yoktu artık isimsiz kahraman
bir başına çekip gitmisti
Gece karardı ışıkları İstanbul'un
karanlık bulutları çöktüğünde
yalnızlığa bezendi çatıları
hiç çalınmamış kapıların...
bu gece yorgunum çok
göz kapaklarım kadar açık zihnimde
kalbimin yavaş atışları
senin türküne tempo tutmuş
kasvetli dediğin o bulutlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!