İsmail'in Senfonisi... Şiiri - Fikret Tu ...

O....
Bir senfoni...
Ki...
Yaylıları...
Usul...usul...susuyor...
Aniden...
Vurmalılar...
Çıldırıyor....
Ya...Rab'bim...
Buna dayanılmıyor...
O...
Mavi gözlü...
Adam...
Dertlerin en büyüğüne
Düşüyor....
Yalova bitiyor...
Bursa'ya gidiyor...
Onkolojide...
İsmi güzel...
Kendi güzel...
İsmail için...
Senfoni...
Daha hala çalıyor...
Sevdikleri yanında...
Çaresiz...
Annesi...babası...
Belli ki...
Onu özlüyor...
O ise...
Tüm bunlara
Kafa tutuyor...
Lakin...
Nereye kadar....
Sonunda...
Senfonisi susuyor....
İsmail....
En büyük aşkına
Kavuşuyor.......