İsmail'im Ben Şiiri - Canan Özanaç

Tende can neye yarar.
Canda canan olmayınca.
Hadi vaktidir;
Daya bıçağı boynuma...
Bula ellerini kanıma
Tekbir senden, titremesin elin.
İsmail'im ben...
Açılmasın gökyüzü,
İnmesin İbrahim'e koç
Birgün değil, hergün kurbanım ben.
Hadi daya bıçağı boynuma
İsmail'im ben...
Baygın gözlerle bakıyorum geçen zamana,
Ayaklar altında yüreğim,
Bedenim ruhum hepsi feda bu uğurda.
Titremesin elin,
İsmail'im ben...
Buğulanmamalı gözler,
Göğsüme düşen samyeli değil;
Ateşidir narın.
Her damla kanım feda olsun, kurbanım ben
İsmail'im ben..
Yerim, göğüm yok.
Bir türkü tuttur yüreğinden,
Güneşi yakala en parlak ışığından,
Sesimi duy
Kılım kıpırdarsa, namerdim
Boynum önünde...
Titremesin ellerin, al bıçağı
İsmail'im ben,
Kurbanım ben.....