İsmail Hakkı Kaytanlı Şiiri - Erden Aziz

İsmail abimiz, gür kaşlı ve yakışıklı
Karşımda duruyor o muzip bakışıyla
Kırk küsur yıl öğretmenlik yaptı
Öğrencileri hep ona, deyim yerindeyse taptı
Her an neşeli ve espirili, herkesi güldüren
Gürel ablamız sevgili eşidir, hep anlayışlı
Ona hizmet eden, vazolarına çiçekler deren
Yavuz evlendiği zaman ona söylenen:
‘’Bu kız seni hasıra sarar İzmire götürür’’
Lafı Kaytanlı abimize aittir ve alenen
Herkesin içinde söylenmiştir harfiyen
Bir yıla kalmadı Sibel, denen şeyi yaptı
Özenle Yavuz denen babayiğidi sardı sarmaladı
Özel Türk Kolejine atamasını yaptı
İlk yılllarıydı İsmail abinin Ankara Kolejinde
Aylarca yakındı eşinden, zalim, hep işler bana bakıyor diye
Evin çamaşırı, bulaşığı, temizliği, bana aittir diye dert yandı
Aylarca hep bizimle alay edip durdu
İçimizden hep yengemize kızar olduk
İlk karşılaşmamızda heybetiyle donduk
Konuşmaya başladıktan sonra anladık
Ne kadar da yumuşak başlı biri olduğunu
Hiçbir ilgisi yokmuş meğer söylenenlerin
Sineye çekmiştik yemiştik vurgunu.