Sensizliğin adı yok.
Başka diyarlara kaçsanda
yakalar seni
İsim koyar kendine mecnun gibi...
sensizliğin adı yok
Dinleyeni ağlatır inletir
''Hazirandı bir leyldi yine
Açık olan pencereden
içeriye süzülen ılık esintiydin sen
Tenimde gezen
Ve parlayan yıldızlardan
kayarken tuttuğum umudum
Seni sevmek….
İçerisinde” hatırlar mısın “? geçen
Cümleleri kurmakla başlar düğüm.
“Hani var ya seni ilk kez gördüğüm gün”,
“O anı hiç unutamam” diye devam eden.
Nasıl bir yürek çarpıntısıdır o?
Bir sevdalım var
Adını söylerken yürekten titrediğim
Bir sevdalım var
yüzünü gördüğümde kendimden geçtiğim
bir sevdalım var
yanında ferhatttan güçlü hissetttiğim..
Gidişin bir hicran içimde
Gidişin yakan kavuran boran
Gidişinle bende biter baharlar
Gidişin bende hüznü hazan
Gel git me ne benden
Ne de bu şehri diyardan...
Sevdam!
Yine köşe başında gördüm seni..
Tam ağaçlıklı yolun dönüşünde
yürek kaldırımıma çıktın
geçtin en derininden gözlerimin
bakışına esti rüzgarlarım
Bilemedim deme bilirsin beni
Sen bari böyle söyleme
HİÇ lik değil bende ki daha ötesi
Ne bir heves nede bir tutku
Sevdam dedim sana var mı ötesi!
Bilmeyenler demişler ki:
Kerem misali;
yanmak her bakışında,
arzu ile dolmak an be an
ve vuslatı beklemek onun dudaklarında
ne olur sende anla!
Kerem gibi yanmakta değil sır
Göz yaşlarımı hep sana sakladım..
Gözyaşlarımla hep sana dokundum,
Senden fazla özledim ikiyle çarptım,
Sana susadım çöllere şaştım,
Yüreğimle hiçbir kaba sığışamadım...
Sabrettim yine de sen tasa etme
Özlemek ne zor kelime demiş şair
Özlenmemek de zor diyorum acizane
Hiçbir şey yaşamamış gibiyim
Her şeyi bir fincan tadında hatırlarım belki...
Senle olamadığım ve sensiz kalamadığım yar!
Senin için ne kadar çok acı çektim..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!