Kadınım, gözlerinden topladım yıldızları
Demet demet gülün çırpınışları..
Ayaklarından öperdi yağmurlar..
Artık dökülmeyecek baharlar!
Ben gözyaşı ekip gözyaşı biçtim,
Seni düşündüm bir daha içtim!
Unuttum artık üstünü çizdim!
Bir kapılmaz hülyaya düştüm,
Mecnundum Leyla'ya küstüm.
Sus sevgilim bizi kimsecikler duymasın,
Bu bir masaldır kimse uyandırmasın.
Bırak zehirli sarmaşıklar bizi sarsın,
Sus sevgilim bizi kimsecikler duymasın.
Gözlerim gözlerinin beyazında,
Ellerim mavi denizin ortasında,
Yıllar hançer gibi saplanmada,
Söyle gözlerin nerede gülüm?
Ne zaman açılır perde gülüm?
Artık ölü ruhlar bir bir dirildi,
Bir kuru dal gibi, yere serildi,
Aşk için keskin oklar gerildi;
Habercisidir bir şanlı zaferin!
Kanatları nurdan gözleri sedeften
Mavi gökler ayaklarına kapanıyor
Farkım yoktur bir masal devinden
Dudaklarım dudaklarına yapışıyor
Rüzgâr, gülleri öperdi,
Dalgalar kıyıları döverdi.
Avuçlarımda "Sensizlik"
Güneş batarken öyle yıldızları öperdik.
Ayaklarımızı yalardı kumlar,
Avuçlarımızda günes, parmaklarımızda yıldızlar..
Vapurlar geçiyor sevgilim önümüzden,
Ne aşklar geçiyor içimizden..
Dalgalar kıyılara vuruyordu,
O gün yıldızlar uyuyordu.
Yürürken biz üstünde kumsalların,
Masal perisi inmiş öpüyor sahili.
İzlerken altında batan akşamların,
Bir gitar elimde ve notaları sihirli.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!