İsmail Güller Şiirleri - Şair İsmail Güller

AŞKİSTANBUL (bitişik yazılır)

Bir katre idin, İstanbul oldun damarlarımda
Bir Pâyitaht-ı Saltanât-ı Dergâh-ı Muallâ
Kıskandı seni Palmyra, Kraliçe Zenobia
Değişmem hiç kimselere rüşvet olsa Honoria

Şahlanır binyıldır koşturan atlar,
Uğuldar semada, çırpan kanatlar,
Yer ehli, gök ehli, birdir muratlar,
İnmesin bayraklar, dinmesin ezan,
Yüz kerre can verip, Cennete uzan.

ȂZȂD KUŞLAR

Ȃzȃd olur nazarınla, gönlümde mahpus kuşlar
Dizlerin bağı çözülür ve düğümlenir sözler
Kȃlesizim sanma sakın, sanadır bu dalışlar
Melüldür, sensiz kapanıp, sensiz açılan gözler

Geceler senindir, hayaller senin
Göklerde gezinen özgür şûlesin
Bu seyri duymaz ruhu kimsenin
Kâşifler düşleyen yıldız gibisin

Dağlarım eğilir, bağdan geçerken

GAZZE

İbrahim ki sabredip, özden teslim olunca
‘Sen, önder olacaksın’ muştusunu duyunca
O vakit yakarışla, önder ister soyunca
Zalimleri kapsamaz, bil ki, Allah’ın ahdi

GÖNÜLSÜZ

Gönül ki, ölçüsü sınırsız cevher
O cevhere zerre sığmaz gönülsüz
Kâinat kuralı döngüyle işler
Yansımaz duygular coşmaz gönülsüz

Sana ben bu mısraları
Tekrar tekrar silip yazdım
Koyduğumuz kuralları
Bir kerecik delip yazdım

Kaybedilen kimlikleri

Gâh karanlık bir gece, uykumu çalar mavi
Gâh aydınlık müjdesi, kızıla çalar mavi
Gökleri seyre dalıp, aşkla bakan gözlere
Sonsuzluk ki gözlerin, galebe çalar mavi

Masmavi berrak deniz, cazibesi pek şirin

MUTLULUK

Yıllarca aradım, sordum herkese
Şehirler dolaştım, çıkmıyor sesin
Yöneldim her kim ki, söylerim dese
Ayrıldı dediler, yok mu adresin?

Kelimeler fidan, vezinler toprak
Gülü, şiir sarsın, kavuşana dek
Yağmuru arzular, sararan yaprak
Gülü, şiir sarsın, kavuşana dek..

Cümleler satıra dökülür gece