İsmail(gerçek bir hikaye)

Gece oldu İsmail gözyaşlarım karıştı ummana aktı
Yüreğimde bir İsmail sevdası dilimde bir acı ayrılık türküsü
Ağıtlardayım sensiz yalnız biçare dertlerdeyim..
Gittin iyimi ettin şimdi bıraktın burada bir deli
Sensizlik ne zormuş be İsmail..
Aynı kaldırımlarda yürüdük aynı havayı çektik aynı sevdalarda kavrulduk…
Aç kaldık ama yinede ayrılmadık direndik yazımıza yinede boyun eğmedik.
Hatırlar mısın cebimizde yoktu liramız
Ayşe teyzenin bahçesinden çalardık bir domates
Yanın da bir kuru ekmek bir parça peynir de bulduk mu?
Kurulurdu çilingir soframız…
Aç tık kimsesizdik beyhude gezerdik ikimizde bulamazken bir iş
Mutluyduk değil mi İsmail…
Kuru soğanı yerken ikiye bölünen ekmeğimizden arta kalanı
Saklardık bir sonraki fakirliğimize..

Hatırlıyor musun ilkokula başlarken komşulardan tedarik edilmişti önlüklerimiz
Sen iri önlük küçüktü nasılda gülmüştüm
Kovalamıştın beni ta dere boyuna kadar
Benimkide senden kalır değildi hani
Siyah üzerine yamaları beyaz …ne gülmüştük…
Gülerken ağlamıştık halimize…
Gidiyorsun bak dört tahta içinde sen

Siyah çivilerde yarenliğinle
Üzerinde yeşil bir örtü ve yamalı ceketin,,
Gitmem diyemedin mi ölüme sıramı ver başkasına hele
Diyemedin mi İsmail.

Asmalar vardı evimizin önünde her yaz beklerdik
Meyve versin diye ilk salkımı paylaşamazdık seninle
Kayısı ağaçlarına çıkar avuç avuç çağla toplardık
En çok da yazın doyardı karnımız..
Annen nur içinde yatsın kızamaz olmuştu artık bize
Bıktım ikinizden de der ama hep gülerdi ikimize..

Askere gidişimizi hatırladın mı
Yollamışlardı bizi el üstünde
En büyük asker bizim asker değilmiydi dillerde
Komşular sıkıştırmışlardı birkaç lira elimize
Gülen yüzleri seven kalpleri…

Benim anamda yok du babamda
Sokakta bulmamış mıydı baban beni.
Askerde aynı bölük aynı tabur aynı koğuş
yan yanaydı ranzalarımız..
senden kurtuluş yokmu oğlum derdin
burdada buldun beni..
arkanı döner bıyık altı gülerdin…

Hiç ayrıldık mı seninle hayır ayrılmadık
Bir ömrü seninle yaşadık
Ayrılıklar düştü payımıza arada katlandık
Kadınlar girdi aramıza ara sıra..
Kadınları bıraktık da yinede birbirimizi bırakmadık.
Meyhanelerde sabahladık çengiler oynattık
Çoban olduk koyun otlattık
Hamal olduk acılarımızı taşıdık.

Gidiyorsun bak dört tahta içinde sen
Siyah çivilerde yarenliğinle
Üzerinde yeşil bir örtü ve yamalı ceketin,,
Gitmem diyemedin mi ölüme sıramı ver başkasına hele
Diyemedin mi İsmail.