Tozlu kalmasın hiç bir sayfaların
Sevmeler içinde anlarsın
Üşümüş yılların kaybolsun zamanla
Aşkı sevgiyi benimle yaşa
Senin bakışlarındır benim ilacım
Tutup dünyanın peşinden
O kadar günahın nasıl çıkacaksın içinden
Söylenecek ar olmasa
Sen söylerdin el aleme alenen
Beni neden şahit gösterdin şimdiden
Sen kapat gözlerini hayal et şimdi
Birde düşün insan için sevmeler nasıl şekillendi
Kaybolan tüm ümitlerin içinde bir el uzansa
Gelse ne yapardın onu düşün düşün şimdi
Bir şekilde yılları katladım koydum valize
Kaldırdım gardolap üstüne hatırlanınca alınsın diye değil
Sen birde beni düşünsene
Yılların geçişi kolay mı?
Oldu öyle
Söyle çekinme söyle
Geçen zamanların yürümelerini söyle
Koşmalar bahane, zaten benimle
Kalemi sen verdin elime
Sonra bana sorma niye yazdın diye
Bildiklerimi hep sana anlattım
Sen bana konuştukları mı?
Koz olarak kullandın
Uykusuzluğu sorma bana
Yastığa bir karış kala kaçar uykular
Zifiri karanlıklar beni kucaklar
Sokak lambasının ışıkları aydınlatır odayı
Sessizliğin ortasında tek kalan bendim
İşte o zaman
Akşamlar bana tuzak
Senin bedenin bana yasak
Sevdayı bulmasak
Gönülde olur mu aşk
Uzaktasın uzanamıyorum
Sanma ben öldüm sanma geçmişi bir çırpıda sildim
Gidişim geleceğime yemin etsin
Kayboluşum dünlerimde yarınların hatırını bitirmişim
Çiçekler gibi solduğumu görsen
Fırtınada savrulan toz gibiyim
Ezeli edebi vardır bir yerin
Ulaşmak istediğim
Sendeki benim
Varlığın sonu
Yokluğun başı belli
Sen bilmezsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!