Elâzığ - istanbul
Sonsuzlugun ortasında siyah bir deniz
Boğarken içimdeki tüm duyguları
Sadece sen,sen ve senden bir iz
Hükümsüz kılar gökteki yıldızları
Bütün aşıkların yolu benden geçer
Karlar içinde ve yalniz, yürüyorsun bir umuda
Bırakıyorsun ayak izlerini hayat denen tiyatroda
Tam da herşey buraya kadar derken
Belki de umut tepedeki dipsiz bir kuyuda
Aç gözlerini rüyan bile rüyanda uykuda
Giderken kapatmamışsın kapıyı,kapı aralık.
Buz gibi bir rüzgar esiyor,üşüyorum.
Baharlara veda ettim artik her mevsim aralık
Gözlerinin içinden yıldızlara düşüyorum
Yalnızlığımı kendimden bile gizliyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!