Git yamacımdan, ırak dur ruhumdan
Yanaşma limanıma en katı yüreğinle. Ve rıhtımda beklerken gözyaşlarımla, Boğuştuğum şu hayatın sillesinden çırpınırken, Bir ufuk senden yakındı gözlerime. Uzak bir düş, neden yokluğun içime sinmedi Ve çok sonraları özlem duyduğum aşka, Hayatın telaşından sen de korktun benim gibi. Ağlarken ve koparken içimden fırtınalar, Jest mimiklerimle git dedim sana. Çok ağladım ardından... Nesin sen, yaban gülümü dikenlerimi kabullenmeden, Yanık ama yanık bir türküyüm Dilinden düşürmeden, Sarılmayan kollarıma kanatlarıma gel, Kurtul özgürlüğün sinesinden Ve taşıdığım hüviyetim ol esirliğinden. Al canına kat demeden kendini israf et, Sakla öteki gözlerden gizemli gözlerini, Ben de hıçkırık ol çağıldayayım sesinle. Gözlerinin rengine renk veren aşkımın, Gökkuşağına yerleş ve derinliğine gir ruhumun. Adında, tadında hortlak kuşların Cıvıltısında aradım seni, ses verdin mi? Ya da uğuldarken gecenin sesleri, Duydun mu aşka olan serseriliğimi Terkedip de giderken beni?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!