Beni dünyaya küstürdün.
Kendimi, kendime yasak ettirdin
Yüreğim, ateşinle yanıyorken,
Farklı bir ateşe düşürdün.
Herşeyden elimi, ayagımı çektirdin
Elime bir kağıt,
Birde kalem versinler,
Başka bir şey istemem.
Duygularımı dökerim.
Onlarla dost olurum.
Kalemim beni anlar.
Bir kaşık çorba, bir parça ekmek ise
Bizde içer, bizde yeriz dostlar
Bir bez, bir hırka ise,
Bizde giyiniriz dostlar.
Güneş aynı, hava aynı
Yeryüzü ile gökyüzü birleşmiş,
Güneşle yıldızlar kaynaşmış,
Zaman ise durmuş.
Cennet ile cehennem barışmış
Senin var olduğun gün.
Duygu sağanağında,
Gözyaşlarım sel oldu.
Yüreğim parça parça,
Adeta ateşlerle doldu.
Sen ki yaratılmışların şeriflisisin
Sen ki manaların anlamısın
Senki gönlümüze sevdasın
Sıradan biri değilsin.
Ahlak ve tevazü içindesin.
Dünyana asla haram girmez
Güneş dogmadı bugün
Kuşlar ötmedi bugün
Sensiz ilk sabahta,
Mezarım kazıldı bugün.
Çiçekler açmadı bugün
Duygularını dışarı dökmekten,
Gözlere, en içten bakmaktan,
Birine, aşık olup, bağlanmaktan
Söyle güzel, niçin korkuyorsun?
Yüreğin susamış sevgiye,
Teninden ten verdin
Kanından kan verdin
Canından can verdin
Benim güzel annem
Teninle ısıttın
Gittikçe kararan yüreğime,
Gözlerimin sönmüş ferine,
Kaybolan güneşimin yerine,
Azda olsa bir ışık istiyorum.
Bu karanlık yolda yürüyemiyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!