Koştum, yollar aşındı...
Geride bıraktığım yollar haykırdı ümitsizliğimi
Ağaçlar hüzün çiçekleri ile bezendi tane tane
Güneşin aydınlatmadı hiç yollarımı
Haykırdım vuslat namelerini, ama
Ey kalplere sevinç ver sürur veren
Yitik olduğu vakit, yolu hasretle gözlenen
Zihni muhtevasın saf-u pak eyleyen
Bu aşk-ı ruhî mevcut mu ki ânı görem
Mevcudiyetin kalmadı artık kalpte
Sonu meçhul bir yola doğduk
Zamanın sellerinde boğulduk
Ateş girdabında döndük, kül olduk
Yandık, alev olduk sular için de
Bize de doğar güneş, yoksa batar mı içimde
Sevda kuşun kanadındaydı
Bir kanat çırpışında
Kanatlanırken gökyüzüne her sevda
Rüzgarın yaprakları savurması gibi
Savrulur aklı ve gönlü aşığın
Durulmaz bir kasırga dininceye kadar
Ey gençler! Kulak verin bana
Ona buna özenmeyin kendiniz olun hayatta
Gelecek sizsiniz uyma kötü zamana
Çıkma hak yolundan kulak ver Kur'ana
Arsızlığı cesaret zanneder yanlış yola girersin
Kasem olsun ki dirildik bir emelle
Müteferrik ruhu tek kıldık bir bedende
Toplandık bir ulu davanın gölgesinde
Donsa da gönüller cemremiz var bizim
Zifirleri aydınlatan Mefkûremiz var bizim
1873’te İstanbul’da doğduğun zaman
Kimse bilmezdi gururla anılacağını
Şerife Hanım ve Tahir Efendi
Bilmezdi ünlü bir şair olacağını
Emir Buhari’de başladın bu yola
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!