Ne söz kafi gelir nede dur bilir
Nefsinin peşine düştü mü insan
Akıl fikir duygu hepsi vız gelir
Nefsinin peşine düştü mü insan
Kim nerede imiş arayıp sormaz
Sen benden uzakta yaşarım sanma,
Ben seni yaşarım senden uzakta.
Başın alıp benden kaçarım sanma,
Ben seni yaşarım senden uzakta.
İnceden inceye baktım maziye,
BEN YANDIM
İlk adım da hüzün düştü içime
Ayrılığın ateşinde ben yandım
Ayrı kalmak dokunuyor gücüme
Ayrılığın ateşinde ben yandım
Şu dünyada bana adanan servet,
Yalnızlığın kitabını ben yazdım.
Benim için en değerli mükafat,
Yalnızlığın kitabını ben yazdım,
Bir zamanlar dünya benim sanırdım,
Sen baharda açan has gül
Ben sevdana yanan bülbül
Sen güneşten daha sıcak
Ben ufkunda yanacak
Düşündükçe aklım fikrim yoruldu
Kayboldu terbiye haya yok oldu
Dost sohbeti günümüzde zor oldu
Hatır sorup,dost halini bilen yok
Kaybettik öz benliği kültürü
Ahkam kesmek neye yarar
Bilgi yararlı olandır
İcraatta varsa karar
Bilgi yararlı olandır
Yere göğe bilgin olsan
Bal yiyenler baldan bile usanır
Her şeyin dozunu bilmeli elbet
Kendini bilenler ölçüyü tanır
Her şeyin dozunu bilmeli elbet
Kendini kasandan kaçmalı ırak
Gönül toprağında baktım bahçeme
Aktı göz pınarı coştu dibine
Uzattım koklasın dostun eline
Dostlar gül kadrini bilir mi bilmem
Aşkın dumanı yok ateşi yakar
Bırak sarhoş gitsin varsın yıkılsın
Düşmeyen anlamaz düşeni bilmez
Nasihat kâr etmez balçık çakılsın
Düşmeyen anlamaz düşeni bilmez
Doğruyu söylersin varır yalana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!