Mahmur bir bekleyişte denizin bedeni su
Usulünce şarkıda dalgaların korosu
Deniz, rengini katıp gösteren büyük ayna
Deniz temizse temiz, kirliyse kirli dünya
Makamsız bir şarkıda dalgaların korosu
Doludizgin atlara bindirdiler zamanı
Dalarken aynı vakti bekleyen bakışlarda
Parlak renkler kayboldu onu perdeler çaldı
Son perdede karardı kararsız ışıklar da
Hisler veda treni atların nabzındaydı
Beden ruha elbise öylece askıdaydı
Solmayacak değildir gençliğin ak gülleri
Siyah güller de açar ömrün bahçelerinde
Bahçelerde mevsimler yanarken birer birer
Savrulur avucundan takvimlerin külleri
Küllerden açar güller sırası geldiğinde
Simsiyah bir kıştayım solgun ilham ışığı
Hatalar gergefinde ve sorgular içinde
Belirsiz bir zamanda geleceğin eşiği
Kan ağlıyor kalemim bilmemenin peşinde
Sessizlik yağan yağmur işliyorken içime
Bir nefestir verdiğim dünyaya ödünç diye
İçimin sükûtunu okuduğum mısralar
Yazsan kâğıtlar kanar, yazmasan yürek yanar
Gönlümden nakış, nakış dokuduğum mısralar
Okuduğum içimin sükûtudur mısralar
Bir tünel misali insan zamanın
İçinden geçerken dışında anın
Yaşlanmanın değil tam yaşamanın
Zamanı zamansız yaşamanın
Hangi hız kifayet edebilecek
Sen beni bilir miyim asi ve toy değilim
Sükûtu arıyordu sesini duyana dek
Sesini arıyormuş bendeki asi yürek
Musikinle sakindir efelenen yüreğim
Asi ve toy değilim ben seni ben bilirim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!