Sanki biz ikimiz kahramanıyız
Adıma yazdığın bu son şarkımı
Cümleler hatalı sözler anlamsız
Yine unutmuşsun virgül koymayı
Duyunca Gözlerin Dolmasın Sakın
Bu Şiiri Senin İçin Ben Yazdım
Hasrete Ardından Nasıl Katlandım
Uzaklarda Deyil Hep Yanımdaydın
Karanlık Gecelerde
Hasretle kaç gece dertleştim durdum
Sen yoktun yanımda sarılacağım
Kaç kere hedeftim kaç kere vurdun
Maziden ne kaldı hatırladığım
Bekler bazen seven
Neyi beklediğini bilmeden
Özler kendi dünyasında
Yarattığı kişilikleri
İnanıyorsa eyer gönülden
Tüm zorluklara rağmen
Gözlerim tanımaz oldu bak seni
Yüreğim derinden aşkına darğın
Gönlünden çıkarıp atsanda beni
Mutlu ol mutsuzsan gözlerin aydın
Luzumu kalmadı arama beni
Unuttum seninle geçen günleri
Kendime yeni bir sevgili buldum
İncitmez sen gibi benim kalbimi
Oysa sen en acı sözler söylerken
Karşımda nasılda gülümsüyordun
Dert etmem kendime eskisi gibi
Geceler kendimle artık konuşmam
Gönlümde sevgimiz tükendi bitti
Adını kimseye artık duyurmam
Seziyorum ben halinden
Günden güne farklılaştın
Bu acele bilmem neden
Nedir senin bu telaşın
Yanımdayken bile benden
Elveda elveda
Gidiyorum bu yerlerden
Kaçıyorum kederlerden
Elveda
Göz yaşına boğulsamda
Ben hasretten yorulsamda
kimseyi taklit etmeyen bir siir tek kelimeyle özgün
yüregine sahlik