Sevinmeyi unuttuk be gülüm...yaşadıklarımın yanında, yanımda yaşayan insanlarıda aynı olumsuzluklarla yaşamak zorunda bırakmak hüzünlendiriyor beni.Üzülmeme neden oluyor. Belki bu denli düşünmemek gerekiyor..kimbilir,beklide daha fazla düşünmek..
bu böyle nereye kadar sürecek bilmiyorum
bilmiyorum,
Adının geçmediği
gözlerini okuyamadığım
her şiir gibi
Eksilip kalınca yaşam; varlığımı tamamlayamadan..
Aciz kalır,hasretim
Ağlarım…
şehrin karanlığa teslim olduğu anlarda..
Rüzgar kokunu yüklenir
Benimle alabildiğine restleşirdi..
Konu sen olunca
İlk önce
Ne kadar kızsamda
Çare değil
Yalan olmuşsa gerçek
İnanmak kolay değil…
Samimiyetini sorgularken
olmayacak sabahlarında eski tat tuz..
aklına ben geldikçe gebereçeksin…
alıştın bunça yıl sefa sürmeye..
bundan sonra ben yokum sürüneceksin..
gencliğimin hatasıydın olgunlaştım…
Yine karanlık çöktü umutlarıma..
Hangisi sensin bilemiyorum..
Akşam oldu mu melek olur oturursun karşıma..
Gün doğdu mu seni tanıyamıyorum…
Hayatım boyunca bu kadar susmadım..
Arkanda..
Geçmişin ayak sesleri..
Adım adım ensende..
Ve sen..
Hesaplaşırken geçmişinle…
Bavulunda sakladığın anıların..
Yorgunum,
Senin yorgunluğun var üzerimde
Günlerden yirmi beş mayıs
Sensizliğin sekizinci günü
Dedimya yorgunum
Labirentlerde sensizim
her nefes içimde sana dönüşür..
illegal savaşlar da herşey senden taraf..
hırçın bir kedi gibi tırmalar durursun..
saçların içine sonbahar sakladığımı umursamadan..
Sana adıyorum…
İçimde saklayıp da yazamadığım..
Söylemek isteyip de söyleyemediğim..
Adına besteleyip de..
Gözlerinin korkusundan okuyamadığım şiirleri..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!