Demirden bir perde inmiş gözlerine
Gerçekler bir hoş,imkansız göremezsin
Karabulutlar sarmış umutlarını
Çırpınmak mı; nafile, dağıtamazsın
Arzuların yuva yapıyor beyninde
Sen çok uzaklardamısın?
Belki öyledir...
Öyle umutlar var ki sana uzak
Öyle umutlara da çok yakınsın.
Kimilerine bir yıldız
Ve ay kadarsın.
Gökyüzünden yıldız yıldız yağan beyaz karda
Gözyaşlarımdasın nefesimin buharında
Kederimde,heyecanda,yazdığım satırda
Hep hayalimde ve hep gönlümde durursun ya.
Aklım durur canlanır anılar gözlerimde
Zaman geçiyor takıldı kaldı garip gönlüm
Kokusunu içime çektim tomurcuk gülün
Koparamadım birtürlü,elvermedi gönlüm
Gülbahçesinden geçen perişan bir yolcuyum.
Geçen dakikamı yoksa,yoksa asırlarmı?
Seni anlatmak istiyorum hayallerimle
Yazılan her satırda bir bir yaşamak doyasıya
Kelimenin anlamında ulaşmak istiyorum.
Çoğu zaman gözlerin gelir aklıma
O delici bakışlarınla ürperir içim derinden
Hani sağanak halindeki yağan sevgimiz
Nerde o doruklardan daha güzel umutlar
Ne oldu kökleşip çınarlaşan aşkımıza
Hani nerde şimdi,ne oldu,bittimi yoksa.
İçerimdeki volkanlar patlıyor durmadan
Aydınlıkta karanlığı yaşıyorum şuanda
Sonsuz ızdırapların tiryakisi gibi
Sanki aşina olmuş yüreğim acılara
Ve sanki aşık oldum ızdıraplara.
Asırları hüküm giymiş mahkum
Yada boynu son demlerini yaşayan
Gündüzlerimi alıpta giderken
Geceleri bana emanet ettin
Yıllarımı çalıpta giderken
Anıları bana emanet ettin
Karanlıkta kaldı herbir tarafım
Vakit gece yarısı
Tüm insanlar uykuya dalmış
Sanki üzerine bin yılın
Ağırlığı gelmiş dayanmış
Donuk bir hayat tarzı
Yüreğimde bir kapanmaz yara var
Gözlerim yollarda hep seni arar
Dudaklarım durmadan ismini anar
Gel ne olursun gel,usandım artık
Havada kar nefeste de buhar var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!