İsmail Arlı Şiirleri - Şair İsmail Arlı

Yine bir mevsim geçti istanbulda,
Anılarımız var o ıssız akşamlarda,
Yağmur yağardı düşerdi tenimize
Islanırdı dudaklarım dudaklarında.

İstemezdim o günler bir anda geçsin,

Elimde olsaydı;
Uykunun ta derinliklerine dalmak,
Ve rüyalarımı seninle süslemek isterdim.
Sabahları uyanınca;
Kendime bir yol tuttururdum,
Ümitlerim için her engeli aşmak isterdim.

Yine bir akşam karanlığında,
Yatağıma çekilip seni düşünüyorum,
Elimde sıgaram,gözlerimde hayalin,
Senin yokluğunun acısını çekiyorum.
Nekadar zor,ne kadar acı,
Ne kadar ürkütücü olduğunu

Gece gündüz kapında var eyledim,
Görenler bana deli der derdim,
Sokağında,yolunda şarkı söylerim,
Bilmezlerki aşkı için geziyor canım.

Senden istediğimi vereyim sana,
Kanayan bir kalp ile artık elveda.
Belki ak düşer o saçlarına,
Yolduğum saçlarım ile artık elveda.

Benim yerime koyduğun sevgiline,

Bir gece vakti;
Ben bekar odamın penceresindeyim,
Dışarıyı seyrediyorum,
Dışarda çisil çisil yağmur yağıyor bu yerlere.
Bir sıgara yakıyorum ve
Seni düşünüyorum.

Bir gün ressam olsam,
Varlığında seni,
Yokluğunda bendeki en büyük
Boşluğu çizerim.

Bir gün yazar olsam,

Neden,bilemiyorum aslında,
Bu gece, elimde sıgaram ve aklımda sen.
Yoksa,sana aşıkmı oluyorum ben,
Hayır, aşık olmak istemiyorum.
Hep gözlerimde hayalin,kulaklarımda sesin bu gece,
Bu gece bir başka duygu var içimde,

İlk öncesine bakıyorumda zaman nasıl geçmiş,
Ama bugün seni beklemek ne kadar zor geldi bana.
Sanki ben prangalar yemiş bir mahküm,
Yaşama ve özgürlüğe ne kadar hasretsem,
İnan sana şu an o kadar hasretim.
Biliyormusun bugün baharın gelişini,

Bir gün kapını çalarsam eğer,
Kapını açarmısın benim için.
Üşüyen ellerimi ellerinde,
Çatlayan dudaklarımı buselerinle,
Bir bilsem ısıtırmısın.