Kalbim paramparça dağılmış bütün bahçeleri
Ne bir renk ne bir koku kalmış hasretinden
Ben seni anarken bile söylemekten korkarken ismini
Şimdi sen uzaklarda ne bir haber ne bir söz var
Seni nasıl özlediğimi hiç kelimeyle tarif edemem
Ben seni severken sevgimden kıskandım
Ben seni severken yalnızlığını kıskandım
Ben seni severken aşkımızı kıskandım
Ben seni severken hasretini kıskandım
Ben seni severken senden ayrılığı kıskandım
Geceler hain pusularını kurmuş yanlızlıklarıma
Bana en ağır darbeyi vurmak için seni hatırlatmışlar
Oysa ben sensiz yaşamayı hiç düşünmedimki
Bu gecelerin benden istediği nedirki bilmem soramadım
Bir seni düşünürüm geceleri aklıma başka bir şey gelmez
Seven kalbimi sen hiç anlamadın
Hislerimi hep alaya aldın
Seviyorum dedin hep beni aldattın
Nankörsün sevgilim nankörsün sen
Zaman sonra pişman olacakasın
Unutmak hatırlamak demekmiş oysa ben seni hep unuttum
Unuttuğum yerde ilk güne dönüp hep seni yaşadım
Oysa ömür denen ne kısa imiş hatırlamak bile bir ömrü bitrirmiş
Ömrümün bittiği yere kadar seni hep unuttuğum yerde hatırlayacağım
Bana hayatta unutmayı öğreten tek sevgim sen olacaksın
Sen benim anlıma yazılmayan tek sevgi olsanda meleğim
Ben seni sevgilim hep yücelerde yüce seveceğim
Senki benim için şu yeryüzünde emsalsiz güzelliğim
Uğrunda birdeğil bin kalbim olsun paramparça meleğim
Dünyada kavuşmak ne kadar imkansız olsada sevgilim
İçim acıyor seni severken göğsümde ateş oluyorsun
Ben kendimi senden almak istesemde gitmiyorsun
Seni her düşündüğümde ya bana gel yada git diyorsun
Yaşayan bedenim kaldı ne aklım nede fikrim melek
Duvarlar üstüme gelirken sen diye varya; korkuyorum
Kızıl saçlarında esen rüzgar olmak isterdim
Gözlerindeki siz olup ufuklara varmak isterdim
Dudaklarındaki ateş olup kalbine inmek isterdim
Ben sen olmak isterdim be meleğim ya sen
Varlığınla ayrı bir anlam katmak isterdim kendime
Sen herzaman gök yüzünde bir yıldız oldun
Uzaklarda idin ama gözlerimde bir ışıktın
Sen gönül rıhtımından her ayrılışında
Benim gönlümde bir dalga oldun denizlerde
Sen düşüncelerde var idin karanlık gecelerde
Tarumar oldu bütün gönül bahçelerim
Üzüntü elem keder dolmuş gözlerim
Leyla kavuşamış mecnununa
Ayrılık sarmış bütün sevdaları
Yanma gönül desem nasıl yanmaz gönül
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!