Bir kuru gül kalır, saman sarısı sayfalarından hayat akan hatıra defterimin arasında...
Kimbilir kaç yıl geçti; kuruyan yapraklarından kokusu sinişmiş sayfalarım şahit buna...
Hangi aşkın külleriydi? Hangi eller uzanmıştı? Sahi ya zaman daima galibti...
Güneş ışınları yansıyor su birikintisine...
Başına toplanmış üç beş serçe...
Kana kana Sen içiyorlar; kulaklarda iz bırakan şükür tınısı; yaradanı şakıyorlar hep bir ağızdan...
YÜREĞİ(MDE)NDE Kİ 18
Bugün yine sana yazıyorum...
Kupkuru acıların şafağında, yeni bir güne uyanıyorum...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!