İsmail Alay Şiirleri - Şair İsmail Alay

Kar yağıyor Erzurum'a
Her bir kar tanesi
Yıldız gibi yağıyor
Gözüme yıldız
Gönlüme
Nur yağıyor

KASIMDA MI ÖPÜLÜR ELLERİM
Kasım da mı öpülür ellerim.
Kasım bitiyor mu ne?
Kara tahtalar çoktan kırıldı!
Beyaz tahtalara,siyah yazar ellerim.
Önceden,kara tahtalara

KAR DÜŞER
İnsanız,göz de var,gönül de var
Elbette,gönlün sevdiği yâr de var
Bin bir emekle kurulan yuvalar var
Gün gelir yâr gider,yüreğe kar düşer.
*

KADIN
Kadın nam,kadın us
Kadın yiğide namus.
Kadın saklı ve gizemli.
Kadın karakter timsali.
Kadın,bekletilen değil.

Vatan aşkı olmayanda,olur mu Allah aşkı
Bu kadar hain varken,sönmez vatan aşkı
Ay gülmez,güneş gülmez,gül hiç gülmez
Kalk vatan kalk, hiç sönmesin vatan aşkı
*
Güneş kadar sıcak,ay kadar uzundun dün

Kan dökülüyor kan
Kanın adı arakan
Asla güvenme zalime
Dört bir yanda
Kardeşlerinden dökülen
Damla damla değil

ya sen sevgiden anlamıyorsun
ya sevgin yalan
ya sevgin nefis
seven yanar ta içten
kan akar içten
kanar nefis

İŞTE ORADAN SELAM VAR ÇOCUK
Düşmanlıkların olmadığı
Gül renginin solmadığı
Cesedin kıyıya vurmadığı
İşte o yerden selam var çocuk.
*

Lâl olmuş bütün diller,eyvah! lâl..
Açılsın da dilleri! Olmasın izmihlal...
Ya Rab! Koru,kolla cennet vatanımı
Şakısın bütün diller,haine olsun izmihlâl
İsmail Alay /12.09.2015

HEYBE
Çayırda,tarlada çalışana
Uzun yollar aşana
Nadasta, çalışıp acıkana
Her an doludur heybe.
*