İsmail Akdağ Şiirleri - Şair İsmail Akdağ

Dar vakitlerde sevdim seni
Firari zamanlarda
Özledim,
Yasaktı gözlerin,
Ellerini tutmak yasaktı bana.
Kutsal mabedlerin büyülü tütsüsü kokunu,

Yağmur yağıyor tane tane,
Yüreğimin ıssız sokaklarına..
Sensizliğin tam orasına vuruyor amansız,
Sessizliğimi sese boğuyor
Cama vuran yağmur taneleri,
Bölünüyor da orta yerinden,

Som bir yalnızlıktır yaşanan,
Çıldırtan bir sessizlik …
Ne bir ses, ne bir çıtırtı …
Elle tutulacak kadar çırılçıplak bir yalnızlıktır
Payıma düşen..
Perdeler örtük, kapılar sürgülü.

Bir kapı açılı sonsuzluğa
Som mavi bir ışık hüzmesi
Vurur gözüne
İkirciklenir gözbebeklerin
Tatlı bir telaş sarar her bir yanını
Derlenip toplanır dağınık hayatlar

Yitip gittin aniden
Sanki hiç olmamışsın
Sanki gözlerinde yitip giden
Ben değilmişim
Zaman, nasılda kayıvermiş avuçlarımızdan
Akrep ile yelkovan

Kokun ey yar!
Kutsal emanetim.
Beni hasretinin çarmıhına geren,
Sarhoşluğumun sebebi,
Bedenimi rehin alan
Esaretimin bedeli.

Seni sevmenin,
Umut etmek gibi bir anlamı var,
Yaşamak gibi çırılçıplak.
Düşünmek gibi bir anlamı var
Sığ derin tehlikeli sulara dalarak.
Nefes almak gibi mesela,

Seni düşlemenin
Dayanılmaz iklimindeyim.
Yaprak suya hasret,
Ben sana...
Bahar seni sevmelerin messimiydi.
Açardı umut umut,

Seni sevmek dünyayı sevmektir, yaşamayı
Çırılçıplak yanmaktır ateşler içinde,
Kana kan su içmektir
Bir pınardan seni sevmek.
Seni sevmek özüne dönmektir,
Hayatı anlamaya çalışmak.

''''''fırtınalar kopuyor içimde,
coşkun ırmak oluyor hasretin,
çağlıyor enginlere.
alabora oluyor herşey
tüm bildiklerimi unutturuyor susuşun,
hüküm giyiyor sevdam