Önce yalnızlığım vardı
Sonra güneşler batarken selam verdiler bana
Gecelere arkadaş oldum,
Sevgiyi bulurum diye el uzattım yıdızlara
Arasıra...
Ağlarken yağmur geldi yanıma
Yalnızlığın aydınlığı göstermez çelikten kafesinde
Çekmelisin sancısını hayatın,
Ansızın yüreğin sıkışmalı
Beni hatırlamalısın.
-Beni seviyormusun?
-...! !
-Tamam sen sevme ben seveyim.
Sen tutan olma ellerimi
Ama ellerime de yasak koyma.
Tamam öpmek istemiyorsan öpme.Ben öpeyim.
Sen
Yüreğimin kayıtsız şartsız alıcısı
Sen
İliklerine kadar ıslanmak pahasınaBir günün tutkulu akşamında
Bardaktan boşanırcasına
Sokakları kimsesiz kılan bir yağmur altında
Ey sevgili
Seni bekleyeceğim
Belki gelirsin diye değil,
Geleceğin ümidiyle değil...
Seni beklemek güzel olduğu için
Seni beklemek kalbimi aydınlattığı için
Seni seviyorum ey sevgili
Başkasını sevsen de seviyorum seni
Sen beni unutsan da
Bende unutulan olmayacaksın
Dilersen hiç gülümseme bana
Ama ben herzaman yüzünde tebessüm olacağım.
Al beni sevgili
Kendi kalbinde güzelleştir...
Sonra yolunda bir yoldaş olayım sana
Kalbinin vefalı bir dostu,
Öksüzlüğünün anası,
Aşkının mabedi... Dost Kale'n
Hani şimşekler çakar ya,
O zaman,
Bulutlar öpermiş birbirlerini.
Senin gibi susup,
Bulutlar sırlarını benden gizlemediler.
Rabbim
Bir insan koy kalbime
Ama o insan senin de
sevdiğin olsun
Ve bana öyle bir insan sevdir ki
Tut ki sevmişim.
Tut ki seviyorum.
Ne değişecek?
Sevdiğim bu dünyada yaşamıyor ki!
O göklerin meltemidir,
Güneşin parıltısıdır,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!