İsmail Şiiri - Mustafa Parlak

Birazdan ismail, birazdan gün ağaracak
Güneş ufukta yine, doğuma gebe, ölümle yüz yüze
Bir bir değil ismail, binlerce ölü canlar toplanacak
Hikayeler yarım, ağıtlar, yarım kalan gülüşlerle

Dedim ya ismail, kuşlar yuvasından uçacak
Deniz yine dalgalı yelken açmamış gemilerle
Pencere önüne çöküp yol bekleyenler olacak
Gözler nehir, gönüller derya, ıslak bir mendille

Güzelmiş çirkinmiş elbet bugünde sevilecek
Gönüllü feda edilecek ömürler, aşk ile sevgililere
Öğle ikindi derken birden, yine akşam olacak
İt köpek uluyacak,el ayak çekilen yerlerde

Ne sıcak! Ne soğuk! Katıksız karınlar doyacak
Takır takır tencere, bir yudum su, bir kuru ekmekle
Mutlu olsun diyorum, mutlu olunacak yine
Mutlu olsunlar insanlar, tüm ismaillikleriyle...