İstanbul gözlerini açınca gözlerin başlıyor
Sen gözlerini açınca akşam nakışları
Alnında bir umut, bir telaş, bir kalabalık
İsmail’in boynunda bir vebal halindedir
İçinin kırılmış bakışları
Bir de ağladıkların
Yani güvercinler
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
