Bergama Ovacık Köyünde yaşar,
Kahveci Hüseyin oğlu İsmail,
Herkesin işine severek koşar,
Mayer lakaplı pratik İsmail.
Ayak işinde herkes onu bulur,
Zor iş verdiğinde hemen kaybolur,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta