Islıklarım Çığlıklarım Ve Hasretim

Çakmak karası düşler
Ruhumdaki göçleri kabartıyor.
Ölüm, yaşama inat yaklaşıyor tenime.
Boğazımda düğümlenense acılarım değil
Kalp atışlarımı yaratan nefesim oluyor.

Birbirine bulanmış umutlar
Ve sonu olmayan karanlıklar
Ölüme çalınan ıslıklardaki sesim oluyor.

Çok uzaklardan gelen tiz bir çığlık
İnsan kalabalıklarındaki kayboluşa çarpan
Ve yaşamak için yaşanılan hayatların sahibi
Ruhsuz bedenlere kırbaç gibi inen
Tiz bir ses uzaklardan geliyor.
Ne kendi amacına uygun gözyaşları döküyor
Nede o kuru kalabalıkta ses buluyor.
Ruhu betonlaşmış bedenlerden yankılanıp
Benim yurdumu yakıyor.

Acı kokuyor;
Horlanmış ömrüme yazılan şiirler gibi okunuyor.
Ve ölüm kokuyor;
3–5 arası düş kırıklıkları nöbeti tutan
Bedenimi yakıyor.

Ve ölüm kokuyor tenim, nefesim!

Toy bedenimde,
Ruhumun cellâdı oluyor
Hasretim.

29.03.2003
A.Ö.L Yurdu / Adıyaman