Islık çalar yüreğim Şiiri - Osman Onuktav

ISLIK ÇALAR YÜREĞİM

Zifiri karanlıkta ıslık çalar yüreğim
Gölgem ıbir ışık görse, ritim tutar oynaşır
Ay yüzünü gizlerken hüzne dalar yüreğim
Nefesim kesen ahlar ! Varır yâre ulaşır

Uyanır uykusundan gecenin geç bir anı
Ateşler içindeyken , acı çeker sol yanı
Hisseder yokluğumu, ‘’ nerde canımın canı’’
Gürler o an gökyüzü, gözyaşına bulaşır

Arzular damlar bir bir, iner kokum toprağa
Sürükler vuslat seli siner gülde yaprağa
Koparır sevda kuşu konar son kez durağa
Umudunu kaybetmez hasretime alışır

Özlemle bekler iken uykuları kaçıyor
Seher yeli estirip aşka yelken açıyor
Ufukta beni görse, gülücükler saçıyor
Yelkenler fora eder, el ayağı dolaşır
Gürler o an gökyüzü, gözyaşına bulaşır

Kafkasi